BABALAR EN ÇOK KIZLARINI SEVER…
Tarih 03 Mart 2009, gazete manşetlerinde insan olanın içini karartan, okuyan her kişiyi hayretlere ve dehşete sürükleyen bir yazı… “Münevver’i Canlı Canlı Kestiler.” Yüreğim sızladı birden, sanki kanım çekilmişti, öylece anlamsız bir şekilde başlığa bakakaldım. Bir süre sonra okumaya başladım başlık altındaki yazıyı, Türkiye’nin tanınmış ailelerinden birinin oğlu, henüz 17 yaşında yaşam dolu gencecik bir kızın hayatına son vermişti. Cinayeti işleyiş şekli insanı daha fazla dehşete düşürüyordu ama, önemli olan bir insanın hayatına kastedilmiş olmasıydı… O an bu genç kızın hayallerini düşündüm, kim bilir neler neler hayal ediyordu, bu kansız adamlaydı belki bu hayallerin bir kısmı… Ancak hayallerinin kahramanı bu güzeller güzeli kızın hayaline ulaşabilmesinin önüne geçmişti, hem de vahşice…
Ülke olarak günlerce takip ettik yaşananları, etkisi aylar sürdü ama sonra… Sonra ne mi oldu? Anlatmaya gerek var mı? Her gün yeni bir dehşet verici olay, her gün yeni bir kadın cinayeti, her gün yeni bir taciz, her gün yeni bir şiddete uğrayan kadın haberi… O kadar kanıksadık ki pek çoğunu fark etmedik bile. Yanı başımızdaki şiddete bile ses çıkarmadık… Birileri çıkıp 9,12,15,8 ve hatta 5 yaşlarındaki kız ve erkek çocuklarını istismar ettikçe bizler insanların arsız söylemlerini dinledik ne yazıktır televizyon haberlerinde…
“Anası tecavüze uğruyorsa neden çocuk ölsün, günahı ne? Anası ölsün öyleyse" diyenleri de duyduk bu ülkede… “Annemin dizi beni tahrik eder” diyeni de.
Aradan yıllar geçti onca benzer olay yaşanırken göz yumduk ülke olarak, bu güzel insanların çığlıklarına kulak vermedik ve ne yazık ki 11 Şubat 2015 tarihinde bir dehşet verici haber daha aldık. Özgecan Aslan bir psikopat tarafından katledildi… Bu sefer daha fazla sesimiz çıktı sanki ama yeter mi? Yetmez… Yetmeyecek…
Ben bir kız babasıyım, iki kız yeğenim var her biri birbirinden değerli, şimdi susarsam ülkemin gideceği yerden korkuyorum…
Ben kız babalarına soruyorum, hani o sesini çıkarmayan sadece bela okuyan ama sesini çıkarmaya çalışanlara da kızmayı ihmal etmeyen… Her akşam eve gittiğinizde kızınıza bir başka bakıyor gözleriniz, yüreğiniz bir başka çarpıyor onun için değil mi? Saçının teli bile dünyalardan daha değerli sizin için öyle değil mi? Gözlerinden akan her damla yaş ciğerinizi yakıyor değil mi? Bir gün görmeseniz özlüyor musunuz?
Babalar en çok kızlarını sever aslında… Evet babalar en çok kızlarını severler, ama nedense biz erkekler kendi kızları dışında hiçbir kızın ailesi, babası yokmuş gibi davranırız. Oysa o sizin sürekli taciz ederek baktığınız, her fırsatta huzursuzluk verdiğiniz, hatta evlenip sürekli hayatı dar ettiğiniz kızların, kadınların her birinin birer babası, evlerinde onları bekleyen anneleri, gözleri yaşlı kardeşleri, abileri, ablaları var…
Yapmayın artık, her dışarı çıktığınızda aklınıza evde sizi bekleyen ananız, bacınız, karınız, kızınız gelsin ve yapmayın… Bırakın insanlar huzurla kavgasız yaşasınlar güzel ülkemde, zindan etmeyin yaşamı kimseye, ağlatmayın Özgecanların analarını ve babalarını, gözü yaşlı bırakmayın bu Anadolu insanını… Ağlatmayın, ağlamayın sizde…